ปราสาทตระเปียงเตีย หรือ ปราสาทตะเปียงเตีย ตั้งอยู่ที่บ้านหนองเกาะ ตำบลตะเปียงเตีย อำเภอลำดวน จังหวัดสุรินทร์ มีลักษณะเป็นปรางค์ก่อด้วยอิฐ หันหน้าไปทางทิศตะวันออก มีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสซ้อนกัน 4 ชั้น ส่วนยอดทำเป็นรูปดอกบัวตูม เมื่อพิจารณาจากลักษณะสถาปัตยกรรม พบว่าเป็นแบบลาวร่วมสมัยกับอยุธยาตอนปลาย หรือรัตนโกสินทร์ตอนต้น
ตระเปียงเตีย เป็นภาษาเขมรท้องถิ่น คำว่า “ตระเปียง” แปลงว่าบ่อ สระ หนอง หรือหลุมที่มนุษย์ขุดขึ้น หรืออาจจะหมายถึงบารายที่ปราสาทขอมทุกแห่งมักจะมี หรืออาจจะเป็นแหล่งน้ำที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ส่วนคำว่า “เตีย” หมายถึง เป็ด แปลรวมกันได้ความว่า ตระเปียงเตีย แปลว่า หนองเป็ด ซึ่งเป็นไปได้ว่าในอดีตบริเวณดังกล่าวมีนกเป็ดน้ำอพยพย้ายถิ่นมาอาศัยอยู่ในบริเวณดังกล่าวก็เป็นได้
นอกจากนี้ภายในวัดยังมีอาคารสำหรับผู้ต้องการเลิกเหล้า ซึ่งวัดนี้มีชื่อเสียงในการบำบัดรักษาผู้ต้องการเลิกดื่มเหล้าซึ่งในแต่ละปีจะมีผู้ไปรักษามากกว่าหนึ่งหมื่นคน
ภายในบริเวณวัดปราสาทเทพนิมิตร หลักกิโลเมตรที่ 33 – 34 ทางหลวงหมายเลข 2077 แยกเข้าทางราดยางอีก 7 กิโลเมตร ลักษณะปราสาทเป็นรูปสี่เหลี่ยม มียอดปราสาท 5 ยอด เป็นรูปบัวตูม ตัวปราสาทก่อด้วยอิฐ ลักษณะการก่อสร้างเป็นสถาปัตยกรรมแบบลาว สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย
เมื่อเดินทางมาท่องเที่ยวยังปราสาทแห่งนี้แล้ว จังหวัดสุรินทร์มีปราสาทขอมกระจายอยู่ทั่วจังหวัดโดยที่อำเภอปราสาทมีปราสาทหินบ้านพลวง ปราสาทบ้านปราสาท ปราสาทบ้านไพล ที่กิ่งอำเภอพนมดงรัก มีปราสาทตาเมือนโต๊จ ปรสาทตาเมือนธม ปราสาทตาเมือน ที่อำเภอศีขรภูมิ มีปราสาทศีขรภูมิ ปราสาทบ้านช่างปี่ ที่อำเภอลำดวน มีปราสาทตะเปียงเตีย (แปลว่าหนองเป็ด) ที่อำเภอสังขะ มีปราสาทภูมิโปน ปราสาทยายเหงา และที่อำเภอจอมพระ มีปราสาทจอมพระ
การเดินทาง ไปตามทางหลวงหมายเลข 2077 แยกเข้าทางลูกรังอีก 7 กิโลเมตร